Verre Verwanten|Distant Kinship
Wederom een regenachtige dag toen de crew aankwam in Bergen. Grafiekgroep Bergen en de Print Council Aotearoa New Zealand hadden maanden samen aan een project gewerkt, om de band tussen onze twee landen weer te geven in kunst, en vandaag was de dag om die expositie te onthullen in het KunstenaarsCentrumBergen. Voordat de bezoekers de kunst konden gaan bewonderen, werd eerst het project ingeleid en heeft de ambassadrice van Nieuw Zeeland in Nederland Lyndal Walker ook nog een mooie speech gehouden over de samenwerking tussen haar thuisland en Nederland. Vervolgens was het tijd voor de waka crew om een stukje Aotearoa op het podium te zetten: een mooi lied, Ka Waiata, gevolgd door een krachtige uitvoering van de Tangaroa. Doordat het podium bestond uit losse platen, galmde het voetengestamp door de heel zaal heen en het publiek keek gefixeerd toe. Na nog een kort woord vanuit de grafiekgroep, volgde het publiek de crew naar de expositie. De schilderijen waren een intrigerende mix, sommige met de ziel van Nieuw Zeeland, andere met het hart van Nederland. Tussen het bewonderen van de kunst door werden er nog veel vragen aan ons gesteld, over wie wij zijn en wat we doen.
Maar al snel was het tijd voor ons om door te reizen naar de tweede locatie, een kleine galerij midden in de weilanden, waar een ander deel van het project tentoon hing. Daar stonden we zelf al tussen de kunst, en openden meteen met twee liederen, wederom de Ka Waiata en “E karanga e te iwi e”, een welkomslied. Door de vorm van het dak was er een prachtige echo die nagalmde. Daarna was het tijd voor de Kamate en de Tangaroa. Het publiek moest even van de schrik bekomen, maar was daarna gretig vragen aan het stellen.
Vervolgens werden er flessen met heerlijke wijn uit Nieuw Zeeland geopend, waar iedereen van kon genieten tijdens het bewonderen van de kunst. Nog even bijgepraat met de ambassadrice, maar het werd al laat en tijd om terug te keren naar Leiden, met een verlangend gevoel naar onze band met het verre Aotearoa.
~ Pauline Lange